W latach 1586-1648, siły zbrojne Rzeczypospolitej (wojska zaciężne, piechota wybraniecka, wojska prywatne i kozacy zaporoscy liczeni łącznie) liczyły od ok. 2150 ludzi w roku 1586 do ponad 109 000 w roku 1621.
W dalszej kolejności, największe rozmiary siły zbrojne RP osiągały w roku 1618 (ok. 85 000 os.), 1634 (ok. 80 000 os.) 1633 (ok. 59 000 os.) i 1626 (ok. 53 000 os.).
W roku 1586, 1588 i 1603 wojska zaciężne stanowiły całość armii. Najmniejszy ich udział przypada na rok 1590 (56%) oraz 1631 i 1644 (57%).
Piechota wybraniecka najliczniejsza była w roku 1590 (2306 os.), a największy jej udział w siłach zbrojnych przypada na rok 1595, gdzie stanowiła 15% składu osobowego.
Wojska prywatne osiągnęły swoje maksimum w roku 1634 (ok. 18 700 os.). Największy odsetek ogółu sił zbrojnych w rękach prywatnych był w 1587 r. (38%), 1617 (33%), 1638 (32%), 1625 (31%) oraz 1644 (30%).
Kozacy zaporoscy osiągnęli ok. 20 000 osób w roku 1618 i 1621, co było największą wartości w badanym okresie. Udział kozactwa w siłach zbrojnych osiągnął swoje maksimum w roku 1631 (37%), natomiast w latach 30. i 40. XVII w. wynosił regularnie ponad 30% zasobów zbrojnych.
Jezierski A., Wyczański A., 2003, Historia Polski w liczbach. Państwo. Społeczeństwo, tom I, s. 42-44 za Wimmer J., 1968, Wojsko polskie i skarb Rzeczypospolitej u schyłku XVI i w pierwszej połowie XVII wieku, s. 88-91