Miedzianka i Miedziana Góra miały stać się polskim zagłębiem miedzi. Minerały o średniej zawartości 30% miedzi i domieszkach srebra wydobywano tu od XV wieku, a w hutach powstawały także pigmenty malarskie. Brak kapitału i problemy techniczne sprawiły jed
Inflanty tworzono jako bastion: burzono liczne zamki, zostawiając tylko pograniczne — zaopatrzone i gotowe na pierwszy impet. Wojna z Moskwą to potwierdziła: do Pskowa przebił się dopiero po dwóch kampaniach. Dlatego zatrzymano wojsko i zaopatrzono twierd
Łęczyckie w XVI wieku znało smak wojny – ale tej piwnej. Pszenne walczyło o prestiż, jęczmienne o codzienność. Każdy kufel był wyborem między luksusem a prostotą. I choć bitwy toczono przy stołach, zwycięstwo smakowało wszystkim.
W 1610 roku bojarzy uznali królewicza Władysława carem Moskwy. Zwycięstwo Żółkiewskiego pod Kłuszynem i zawarty pod murami Moskwy traktat otworzyły drogę do jego koronacji. Był to moment, gdy Rzeczpospolita mogła zyskać wspólnego monarchę z Moskwą – szans
Karczma w Rzeczypospolitej była centrum życia: miejscem zabaw, sporów i ugód, elementem folwarcznej ekonomii oraz przestrzenią, gdzie rodził się monopol propinacyjny. Od piwa jako „zupy porannej” po gorzelnie nazywane „mennicami” – ukazywała codzienność i
Księstwo Czernihowskie (1619–1633) było pograniczną prowincją Rzeczypospolitej, zarządzaną przez królewicza Władysława. Odbudowywane miasta otrzymywały wolnizny i przywileje, szlachta bez sejmiku zabiegała o prawa, a całość funkcjonowała jako „wschodni fo
Na początku XVII wieku Gdańsk próbował szczęścia na Atlantyku, eksportując zboże i bursztyn do Hiszpanii, a przywożąc sól. Początkowy sukces szybko przerwała przewaga Holendrów i hiszpańskie cła. W efekcie miasto porzuciło oceaniczne ambicje, wybierając b
Inowrocław był kluczowym ośrodkiem Kujaw – siedzibą starostwa i dekanatu. XVI wiek przyniósł rozwój i wzrost ludności, ale XVII stulecie to czas zaraz, potopu i bitew. Mimo zniszczeń miasto pozostało istotnym centrum politycznym i religijnym regionu.
W XVI wieku Płock tętnił handlem i jarmarkami, przyciągając kupców z Mazowsza i sąsiednich regionów. Jednak wojny, pożary i rywalizacja innych miast w XVII wieku podkopały jego pozycję, czyniąc z niego peryferyjny ośrodek dawnej świetności.
W XVIII-wiecznym Chełmnie obok siebie żyli starcy, rzemieślnicy, kupcy i dzieci. Zarazy i migracje zmieniały oblicze miasta, które mimo przeciwności potrafiło trwać, zachowując tradycję i miejską wspólnotę.
